Jeśli zapytamy dowolnego przechodnia o to czym jest pieniądz, z pewnością będzie potrafił udzielić odpowiedzi. Może nawet wyciągnie z portfela banknot lub monetę, by pokazać przykład. Kiedyś jednak płacono w zupełnie inny sposób. Na porządku dziennym była wymiana handlowa za pomocą bydła. Rolę pieniądza mogły pełnić również towary takie, jak płótno, sól, grudki metalu czy zboże. Co łączy te wszystkie formy z dzisiejszą walutą? Odpowiedzią jest akceptacja społeczna.
Pieniądzem może być wszystko, jeśli tylko społeczeństwo zgodzi się, że danego środka warto używać do wymiany. Dziś kwestia ta jest znacznie uproszczona. Banknot dziesięciozłotowy w każdym sklepie będzie miał tą samą, niepodważalną wartość. Kiedy natomiast starożytni handlarze dokonywali wymiany za pomocą brył metalu, klienci nie mieli tak dużej pewności co do opłacalności transakcji. Dlatego metal trzeba było za każdym razem zważyć i ewentualnie obrobić, by klient miał pewność, że opłata była godziwa. Z czasem uproszczono ten proces stemplując grudki metalu.
Rozwiązanie to pozwalało na zwiększenie społecznego zaufania i szybsze transakcje. Zwłaszcza wtedy, gdy rolę stemplujące przejęło państwo. W podobny sposób państwa zaskarbiły akceptację obywateli dla banknotów w XVII wieku. To wtedy banki masowo wydawały weksle, które potwierdzały ilość złota, jaką klient powierzył instytucji. Niestety wielu bankierów wydawało kwity bez pokrycia, dlatego zarezerwowano tę opcję dla jednego banku, aby opanować sytuację. Liczba kwitów jednak wciąż była zbyt duża, więc uznano, że „papier” może stanowić środek wymiany handlowej i nie musi być wymieniany na złoto czy srebro.
